به گزارش فرهنگ امروز به نقل از فارس؛ کتاب «جنبش دانشجویی در ایران» نوشته شهریار زرشناس، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی از سوی دفتر نشر معارف به چاپ دوم رسید.
کتاب «جنبش دانشجویی در ایران» از یک مقدمه و نه بخش و دو پیوست تشکیل شده است. نظام آموزش عالی شبهمدرن و جنبش دانشجویی در ایران، مروری کوتاه بر جنبش دانشجویی ایران، بیان اجمالی ادوار جنبش دانشجویی ایران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، ویژگیهای کل دورههای اول و دوم جنبش دانشجویی ایران، ویژگیهای عمومی دوره دوم جنبش دانشجویی ایران ۱۳۱۳ - ۱۳۲۰ ، کودتای ۲۸ مرداد و رکود و انفعال موقت جنبش دانشجویی، حماسه ۱۵ خرداد و دهه سیاه انقلاب سفید، ویژگیهای جنبش دانشجویی در نیمه اول دهه پنجاه و نقطه اوج؛ دوره پنجم جنبش دانشجویی عناوین بخشهای این کتاب هستند.
در پایان هم دو پیوست با عناوین سخنی با جنبش دانشجویی ایران و سیری گذرا در تاریخ جنبش دانشجویی آمده است.
در بخشی از این کتاب به قلم زرشناس میخوانیم: «اجمالاً و به عنوان یک هشدار مهم و صمیمانه باید گفت یک جریان مشخص مدافع لیبرال ـ سرمایهداری شبهمدرن در سالیان اخیر کوشش گستردهای انجام داده تا جنبش دانشجویی را از محتوای انقلابی و عدالتطلبانه و دینمدار آن تهی کرده و به کارگزار و پیادهنظام و گوشت دم توپ اغراض قدرتطلبانه لیبرالها و سرمایهداری امپریالیستی جهانی تبدیل نماید و در این مسیر بعضاً از ضعف تئوریک و بینشی کنونی در فضاهای دانشگاهی، نفوذ و اساتید بیاعتقاد و کتب درسی نامناسب با آرمانها و اعتقادات انقلاب، کارشکنیها و ناراضیتراشیهای طیفی از مریدان نفوذی و نارضایتی بحق دانشجویان از برخی ناکارآمدیها، بهرهگیری مینماید.
نباید فراموش کرد که مروری بر هشت دهه جنبش دانشجویی به ما نشان میدهد که عدالتطلبی و رویکرد ضدامپریالیستی و به ویژه ضدآمریکایی و استقلال طلبانه اصلیترین شاخصهای برجسته جنبش دانشجویی بوده است و جنبش دانشجویی از هنگامی که تحت هژمونی و هویت اصیل اسلامی و به رهبری روحانیت شیعه به نقشآفرینی پرداخته، توانسته است که جایگاه مهم و تعیینکننده خود در مجموعه حرکت اعتلایی مردم ایران را به دست آورد.»
نویسنده در بخش دیگری از این کتاب مینویسد: «در اوضاع کنونی کشور برخی جریانهای التقاطی و یا مروج شبهمدرنیسم نهان روشانه اینگونه هدفگذاری کردهاند که اولاًَ جنبش دانشجویی را از هدف مهم آرمانی و استراتژیک خود یعنی تحقق عدالت اجتماعی دور کرده و ثانیاً از جنبش دانشجویی به عنوان رقیب و یا اهرم فشاری برای حرکت هویتبخش دینی جامعه بهره میگیرند. این خطر بزرگی است که برخی شئون و بخشهای پیکره جنبش دانشجویی را تهدید میکند و طریق مقابله با آن فقط از کانال هوشیاری و درک خودآگاهانه قشر دانشجو و جنبش دانشجویی از موقعیت و جایگاه تاریخی خود ممکن میگردد.
نکات مهم در خصوص جنبش دانشجویی در ایران همانا تأکید ورزیدن بر دو عنصر برجسته کردن گفتمان عدالتطلبانه و عمل کردن ذیل هژمونی انقلاب دینی و روحانیت تحقق مییابد. به دلیل جوهر دینی انقلاب، جنبش دانشجویی به عنوان یک اهرم و بازوی مهم اجرایی و عملیاتی حرکت فراگیر دینی جامعه نقش بازی میکند. بنابراین اتمسفر هژمونیک جنبش دانشجویی در ایران امروز جز از متن و بطن روح اسلامی انقلاب نمیتواند برخاسته باشد و گفتمان عدالتطلبانه جنبش دانشجویی نیز باطن آرمانها و اندیشههای خود را نه در شعارها و ایدئولوژیهای عصر روشنگری و سکولار آنها، که در چشمانداز فراخ و معنوی تفکر اسلامی جستوجو مینماید.»
چاپ دوم کتاب «جنبش دانشجویی در ایران» در ۸۴ صفحه، قطع رقعی، تیراژ ۲۰۰۰ نسخه و قیمت ۳۵۰۰ تومان، از سوی دفتر نشر معارف منتشر شده است.
نظر شما